Lang leve ambassades.. aaargh
We zijn vanmorgen naar de ambassade van Zuid-Afrika gegaan om Annet’s visum-aanvraag-papierwinkel in te leveren. Op zich al vrij lastig om snel in Den Haag te komen als je geen auto meer hebt, gelukkig heb je dan een broer met een autoverhuur bedrijf!
Maar goed, we gingen er natuurlijk vanuit dat de diplomaat aan de andere kant van de glazen wand door Annet’s papieren heen zou bladeren en tot de conclusie zou komen dat alles dik in orde was.. FOUT. Misschien begonnen we verkeerd door om 2 voor 12 binnen te stappen, terwijl het consulaat van 9 tot 12 geopend is? Zijn gezicht en houding waren in ieder geval goed chagrijnig te noemen!
Na even wachten mocht Annet haar papieren overhandigen en bladerde de beste man er doorheen.. “De verklaring van de verzekering is niet goed en het radiologisch onderzoek mist”. Pfff… IEDERE Nederlander heeft verplicht een zorgverzekering waarbij het basispakket medische kosten in het buitenland vergoedt, en deze man gaat doodleuk vertellen dat hij een brief van de verzekeringsmaatschappij moet hebben waarin expliciet staat dat je in Zuid-Afrika, van begin tot eind verzekerd bent tegen medische onkosten! 
Ja, lekker makkelijk als je verzekeringsmaatschappij ook weet van dit soort onnozele zaken, want die sturen gewoon doodleuk een “Europese Zorgpas” op (plofte vanmiddag op de mat) als je ze vraagt om zo’n verklaring!
Het radiologisch onderzoek dat Annet vorige week heeft ondergaan (foto van borstkas om open TBC uit te sluiten) was niet goed, want de uitslag moest niet op een gewoon A4′tje staan, maar op een kopie-van-een-kopie-van-een-kopie-van-een-kopie-van een officieel Zuid-Afrikaans immigratie-formuliertje… Tja, die hád Annet vorige week aan de arts overhandigd, en daarbij nog met klem benadrukt dat op dat formuliertje de uitslag ingevuld moest worden… Maar bij het ophalen van de uitslag bij de huisarts vanmorgen zat natuurlijk dat belangrijke vodje er niet meer tussen….
“En die 750 euro borg moet er ook nog bij hè”, sloot hij af. De papieren werden vervolgens weer door het kleine luikje onder het raam terug geschoven. “Maar, kan ik de rest niet nasturen dan?” vroeg Annet nog verbaasd, waarop de man met een ongeïnteresseerde blik in zijn ogen vertelde dat dat te veel moeite voor ze was.. Na amper 5 minuten stonden we dus weer op straat en konden we terug naar huis.
Gelukkig heeft Annet ondertussen dus al wel aan de andere voorwaarden voldaan: verklaring van de huisarts dat ze niet gek is, verklaring omtrent (goed) gedrag, visum-aanvraagformulier, brief van organisatie in ZA met bevestiging over vrijwilligerswerk, ondertekende verklaring van Annet dat ze echt weer terug naar huis gaat in mei, vlucht-reserveringsinformatie, pasfoto’s en een paspoort waar het visum uiteindelijk ingeplakt moet gaan worden.
Terug in Hoorn meteen langs het ziekenhuis (afdeling radiologie) gegaan om dat stomme formuliertje in te laten vullen. Daarna mijn nieuwe rijbewijs opgehaald (leuk zo’n kaartje! - weg met dat vodje!) en langs de ANWB gereden om onze internationale rijbewijzen te laten fabriceren. Niet echt nodig dat laatste, maar altijd handig. Je weet tenslotte nooit welke m*ngool er straks opeens roept dat je dat óók nog moet hebben om een visum te krijgen 
Den Haag, we zien je snel weer. Helaas.
