De eerste week bij Helpkids zit erop

Posted on 26th oktober 2008 by Annet in vrijwilligerswerk

Het was even wennen om er weer zo vroeg uit te moeten. Elke ochtend ging de wekker om half 7. Ik moet om 08.00 uur op het hoofdkantoor in Athlone zijn en vanaf daar vertrekken wij naar het kantoor in Hanover Park, een van de townships. Vrijdag tijdens de kennismaking zeiden de maatschappelijk werkers dat ze elke ochtend echt om 08.00 uur vertrekken, dus als ik te laat zou komen, had ik de kans dat ze al weg waren. Maandag stond er wat file, en maakte mij helemaal druk of we wel op tijd zouden zijn, we kwamen 2 minuutjes te laat aan. Ik had mij voor niets zo gestresst, want we hebben nog een kwartier moeten wachten totdat de maatschappelijk werkers er eindelijk waren…

Die ochtend vertrokken we om half 9 richting Hanover Park. Eerst gingen we langs 2 vrijwilligers in die wijk om kennis te maken en om te vragen of er afgelopen weekend nog iets bijzonders was gebeurd, na ongeveer een kwartier gingen we dan echt naar het kantoor. Daar aangekomen eerst nog even ontbeten, en rond een uur of 10 begon iedereen pas met werken. Voor mij hadden ze niet echt wat te doen. ’s Middags was ik het echt zat en zei dat ik echt iets te doen moest hebben. Ze zeiden dat ik maar lekker rustig aan moest doen, een beetje moest rondkijken. Ik werd helemaal gestoord van het niets doen! Ik zei: “Geef mij dan iets om te lezen, ik moet iets doen!” Ongeveer een uur later kreeg ik een dossier om te lezen. Hun manier van schrijven is zo grappig, Engels en Afrikaans door elkaar en ze gebruiken veel afkortingen, bijv. Mo=mother en @= at, best lastig lezen dus als je daar eerst achter moet komen… De rest van de dag heb ik maar een beetje geluisterd naar het Afrikaans en wat tijdschriften gelezen. Aan het einde van de dag was ik moe van het niks doen en had ik hoofdpijn van het geconcentreerd luisteren naar alle ‘te snel pratende’ mensen. Afrikaans lijkt wel veel op Nederlands, maar als ze te snel praten, kan je het bijna niet volgen. Om kwart over 4 waren we weer terug op het hoofdkantoor en niet snel daarna kwam Ewout mij ophalen om weer lekker naar huis te gaan, mijn eerste dag zat erop! Die avond zijn we vroeg naar bed gegaan, wij waren allebei bekaf!

De volgende ochtend weer vroeg eruit, rond half 8 weg en om 08.00 op het hoofdkantoor. Ewout reed weer terug naar huis en ik ging in de keuken even wat kletsen met stagaires uit Zweden en rond half 9 vetrokken we weer naar het kantoor in Hanover Park. Na het ontbijt begon het erg druk te worden binnen. Op dinsdag staat de deur open van 09.00 tot 13.00, iedereen kan zonder afspraak binnenlopen. Vanessa, de senior social worker, had wel afspraken gepland en daar mocht ik bij aanwezig zijn. Dit was interessant om de grote verschillen tussen Nederland en Zuid-Afrika te zien. Alle dossiers zijn met de hand geschreven, alleen als ze een advies moeten schrijven voor de rechtbank doen ze dit op de computer.

De verhalen die de mensen vertelden waren indrukwekkend. Een voorbeeld:

Er was een oudere vrouw met 2 kinderen, een jochie van ongeveer 2 jaar en een baby van 2 maanden. Deze vrouw vertelde dat de biologische moeder 2,5 jaar terug bij haar in had gewoond tijdens de verwachting van haar eerste kind. Na de bevalling bekommerde de moeder zich niet echt om haar kindje, dat deed deze vrouw. Toen het jochie 5 maanden oud was, is de biologische moeder vertrokken en kwam 2 maanden geleden terug om haar tweede kind ook bij deze vrouw achter te laten. Vorige maand is de moeder even terug gekomen om wat melk te brengen en is vervolgens weer vertrokken. Het baby’tje mag nog helemaal geen koeienmelk, dus de vrouw had er weinig aan. De vrouw kwam nu bij ons om te vragen of wij wat eten hadden voor de kinderen. Vanessa gaf wat pap mee en wat crackers en schreef een verklaring uit waarmee deze vrouw de zeggenschap kreeg over de 2 kinderen, het is een soort bewijs vanuit Cape Town Child Welfare voor als de biologische moeder naar de rechter stapt om de kinderen terug te krijgen. De vrouw ging erg gelukkig naar huis met al het eten en bedankte ons hartelijk voor de hulp.

Zo waren er die dag nog 5 gesprekken, allemaal even indrukwekkend en bijzonder op zich. Het viel mij op dat mensen hier snel geholpen kunnen worden door de praktische hulp die er geboden wordt, de meeste mensen gaan dan ook blij weer naar huis en voelen zich begrepen.

Woensdag ging ik met Valerie, een andere social worker, op huisbezoek. Om half 10 zei ze tegen mij dat we gingen, maar we vertrokken pas twee uur later… Zoals ik al eerder zei, alles rustig aan. We gingen lopend door de township, best wel eng om langs al die gangsters te lopen die naar je roepen. Na 20 minuten lopen kwamen we bij het juiste huisje aan. Daar spraken we met een jonge jongen die 2 kinderen heeft, hij houdt zich bezig met criminele activiteiten en zit regelmatig vast. Z’n vrouw zit ook regelmatig vast vanwege drugs. Ze wonen in een klein golfplaten huisje, ongeveer 12 m2, met hun kinderen, zijn moeder, zijn zus en haar vriend. Bijna 2 m2 per persoon, dat is dus niet veel… Tijdens dit huisbezoek zaten we op een bed, dat waren de enige mogelijke zitplaatsen in het ‘huis’. Nadat we met de jongen gepraat hadden, gingen we nog bij buren vragen hoe het ging in dit gezin. Ruim 2 uur later waren we weer onderweg naar het kantoor. De rest van de dag heb ik niet veel meer gedaan.

Donderdag ging ik met Vanessa mee naar de (kinder)rechtbank in Wynberg. We moesten er om 12.00 uur zijn, het was nog even haasten maar we waren op tijd. Helaas vond de rechter van niet, dus de zaak werd verschoven naar 14.00 uur. Dan tussendoor maar even naar het shopping centre…

De zaak ging om een meisje die seksueel misbruik is door haar stiefvader. Het meisje zelf was aanwezig, samen met haar oma waar ze tijdelijk woont, haar moeder met advocaat en wij als maatschappelijk werkers. Vanessa had een samenvatting gemaakt van alle gebeurtenissen van de afgelopen 4 jaar met het advies naar de rechter toe dat het verstandigste is om het meisje bij oma te laten wonen. Haar moeder is namelijk nog steeds samen met de stiefvader. Vanessa las het rapport voor aan alle aanwezigen voordat we naar de rechter gingen. Ze vroeg of er geen bezwaar was op het rapport, dat was niet het geval, iedereen ging accoord met het rapport. Helaas tegenover de rechter verklaarde de moeder opeens dat haar vriend (de stiefvader) nooit aan haar dochter heeft gezeten en dat ze bezwaar maakte tegen het rapport van Vanessa. Vanessa kon haar oren niet geloven, eerst zegt de moeder dat het waar is en nu wanneer het er op aan komt, ontkent ze het! Nu wordt de zaak uitgesteld en tot die tijd mag het meisje bij haar oma blijven wonen, gelukkig!! Ongelooflijk dat mensen zo hard kunnen liegen…

Vrijdag was ik lekker vrij, heerlijk uitgeslapen! ’s Middags zijn we weer even gaan kijken naar een auto en hebben we 2 proefritten gemaakt. De eerste was een Nissan, een automaat, alles elektrisch waarvan de airco niet werkte en de ramen moeizaam dicht gingen, de tweede was een Honda. Hiervan deed de airco het wel, maar was iets ouder, niets elektrisch en een schakelbak. Maandag gaat de Nissan naar de garage voor de airco en de ramen. Misschien dat we de Nissan dan wel kopen. Nog even afwachten dus..

Er is nog niet gereageerd :-(

We vinden het leuk als je reageert!
Laat wat van je horen, dan weten we ook wat jullie daar uitspoken! ;-)

De reactiemogelijkheid voor dit bericht is gesloten.

© 2008-2009 Ewout & Annet